ورکشاپ کارتیمی به سبک گوگل

شرکت گوگل طی سالیان متمادی با صرف کردن هزینه های میلیاردی تحقیقات بی شماری را به انجام رسانده و از این راه اطلاعات فراوانی را به دست آورده است تا بتواند درک بهتری از افراد و کارکنان خود به دست آورد.

یکی از جالب ترین طرح های این شرکت، پروژه ارسطو (Project Aristotle) است که در آن بهترین و بااستعدادترین افراد گوگل گرد هم آمده‌اند تا به این وسیله به این شرکت در تشخیص رمز و رازهای کارایی و کارآمدی یک تیم موفق کمک کنند.

گوگل در این پروژه به ویژه می خواست بداند که چرا برخی از تیم ها به راحتی پیشرفت می کنند، در حالی که سایر تیم‌ها معمولا از رسیدن به اهداف باز می مانند.

قبل از انجام این پژوهش، مدیر عامل گوگل مثل هر سازمان دیگری باور داشت که برای ساختن بهترین تیم‌ها، باید بهترین افراد را گرد هم آورد. بر این اساس، چنین تیمی معمولا از گرد هم آمدن یک مهندس خبره به همراه یک مدیر MBA و یک دکتر تشکیل می شود. شما هم فکر می کنید این یک تیم عالی است؟ درست است؟ اما به گفته جولیا رازوفسکی، مدیر بخش منابع انسانی گوگل، ما کاملاً در اشتباه بودیم.

فردی که برای رهبری این پژوهش انتخاب شد، ابیر دوبی، رئیس منابع انسانی گوگل بود. ابیر که به دنبال دست‌یابی به ترکیب یک تیم عالی و کامل متشکل از مهارت ها، سوابق و خصایص مختلف بود، افرادی همچون  آمارگیران، روانشناسان سازمانی، جامعه شناسان، مهندسان و محققان را به کار گرفت تا این ترکیب را بیابد. رازوفسکی نیز شخصاً در این پژوهش شرکت داشت.

پروژه ارسطو موفق شد طی دو سال ۱۸۰ تیم گوگل را مطالعه کرده و بیش از ۲۰۰ مصاحبه انجام دهد و افزون بر ۲۵۰ مورد از ویژگی های مختلف این تیم ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. ولی متاسفانه هیچ الگویی برای ساختن یک تیم رویایی و کامل به دست نیامد!

این مشکل همچنان ادامه داشت تا این که گوگل تصمیم گرفت برخی از معیار های غیر ملموس را نیز در پژوهش خود مورد مطالعه قرار دهد.

همانطور که رازوفسکی و همکارانش در تلاش برای یافتن فرمول تشکیل یک تیم موفق بودند، به مقاله ای از روانشناسان و جامعه شناسان در مورد “قواعد گروه” برخوردند. قواعد گروه شامل سنت ها، استاندارد های رفتاری و قوانین نانوشته ای است که عملکرد یک تیم را در زمان گرد هم آمدن، تحت کنترل قرار می دهد. ممکن است این قواعد ناگفته و بدیهی به نظر برسند، ولی معمولاً تاثیر آن ها بسیار زیاد است.

محققان پروژه ارسطو مجدداً برای گفتگو در مورد قواعد و عادت های ناگفته دور هم جمع شدند. اما این بار مسیر‌های جدیدی که از پژوهشی در مورد هوش جمعی (توانایی هایی که از طریق همکاری پدیدار می شوند) گرفته شده بود به تحقیقشان اضافه شده بود. در این مباحثات به رفتار های تیمی که باعث افزایش هوش جمعی گروه می شود، توجه ویژه ای شد.

سر انجام رازوفسکی نتیجه این پژوهش را منتشر نمود و در آن ۵ ویژگی کلیدی تیم های موفق را ذکر کرد:

۱ . قابل اتکا بودن

اعضای تیم کارهای خود را سر موقع تمام می کنند و تمامی انتظارات را برآورده می نمایند.

۲ . ساختارمندی و وضوح

تیم های موفق اهداف واضحی دارند و نقش اعضا در گروه کاملاً تعریف شده است.

۳ . معنی و مفهوم

کار برای هر فرد دارای نوعی مفهوم و اهمیت شخصی است.

۴ . اثر

گروه باور دارند که کارشان هدفمند است و آثار مثبت و مفیدی را در پی دارد.

۵ . امنیت روانی

همه ما گاهاً در جلساتی بوده ایم و در همین حین سوالات یا ایده هایی در ذهنمان نقش بسته، ولی به دلیل ترس از اینکه بی کفایت به نظر برسیم از بیان آن ها خودداری کرده ایم. بودن در محیطی که تمام حرکات و گفتار شما زیر میکروسکوپ باشد، احساس بسیار ناخوشایندی را به همراه دارد.

اما فضای متفاوتی را تصور کنید که هر کس می تواند ریسک کند، نظراتش را ابراز کرده و بدون این که مورد قضاوت قرار گیرد سوالاتش را بپرسد. محیطی که مدیران نقطه امنی را برای کارمندانشان ایجاد می کنند تا آن ها بدون واهمه ابراز نظر کنند. چنین محیطی دارای امنیت روانی است.

همانطور که مشاهده می کنید، این داده ها تماماً کیفی هستند. گوگل متوجه شد که احتمال ترک گروه توسط اعضای تیم هایی که دارای محیط امن روانی هستند کمتر بوده و از طرف دیگر آن ها می توانند توانایی های گوناگونی را به دست آورده و در نتیجه موجبات موفقیت گروه را فراهم کنند.

تشکیل یک تیم عالی و کامل از آنچه که فکر می کردیم ذهنی‌تر و ناملموس‌تر، و صدالبته دشوارتر است، ولی تمرکز بر روی این ۵ عنصر احتمال (تاکید روی کلمه "احتمال") ساختن یک تیم رویایی را افزایش می دهد.

در ورکشاپ (کارگاه آموزشی) کارتیمی، با توجه به یافته‌ها و درس آموخته های پروژه ارسطو گوگل، مهارت های بینش، دانش و مهارت های لازم جهت ساختن (و عضو بودن در) یک تیم کارکردی را یاد می گیریم.